Kerst, nieuwjaar en Angkor Wat

Het semester zit erop, de tentamens zijn voorbij, en zoals dat wel vaker hier in Thailand het geval is laten dingen als de cijfers nog even op zich wachten. Nadat ik nog met enkelen een fotoshoot gedaan heb op Thammasat was het dan toch echt tijd om dat uniform voor de laatste keer van mijn zweterige lijf te trekken. Die avond even heerlijk het einde van de tentamens gevierd met enkelen die nog in Bangkok waren, de meesten waren inmiddels, zoals dat hier gaat, alweer snel vertrokken naar de eilandjes.

Een dag voor kerstavond kwam ik dan ook eindelijk aan op zo’n heerlijk tropisch paradijsje. Op Koh Tao zou ik mijn kerst en oud en nieuw doorbrengen. Na een verschrikkelijke boottocht, het stormde en de kots zakjes werden rijkelijk gevuld, scheen gelukkig de zon weer. Wat doet een student in Thailand dan als eerste? Jawel, een Chang openen, en in blote buik op die fatboys genieten van de zon, zee, en het strand. Blij dat ik de kerst hier kan vieren!

Tijdens kerstavond en de twee traditionele kerstdagen is het dan wel enigszins apart dat ik hier op Koh Tao in een zwembroek rondloop, terwijl ik in de jaren voorheen een lange broek met trui droeg. Op Kerstavond kwamen wij allen eigenlijk tot de conclusie dat ons die Europese traditie wel beviel, en gingen we geheel in stijl op naar ons kerstdiner. Aan het strand zitten dan vijf knotsgekke studenten, 4 Kerstmannen, en een Kerstvrouw. Achja, dan neem je het Aziaten ook niet kwalijk dat ze in de rij staan om op de foto te gaan met ons. Kinderen, families, vaders, moeders, en zelfs de Westerlingen, iedereen wilde een plaatje hebben met die gekke Thammasat studenten. Tegen het einde van de avond waren enkele mensen maar wat graag bereidt om te betalen in de vorm van een drankje om een foto te krijgen met ons.

De volgende ochtend, met de kater nog in ons achterhoofd, naar het strand gegaan. Op dit strand, Tanote Bay, bestaat er de mogelijkheid tot clifdiving. Gelukkig hadden wij allen de Santa Suits nog in de bak van de scooters, en namen wij het er die middag maar eens goed van, fikse sprongen van een 8 meter hogen rots in Kerstman outfit, niets is ons te gek. Die middag heeft helaas een van de Kerstmannen het door onze waas voor de ogen, moeten begeven. Hij ging per boot naar het ziekenhuis nadat hij tegen een rots was geknald, nu loopt hij in gips met een snee in zijn bot. Spijtig dat dit er ook allemaal bij hoort, gelukkig kon de betreffende Kerstman er wel om lachen, wij gedroegen ons immers ook allemaal als een stel malloten. Die avond hebben we heerlijk Italiaans gegeten, geloof het of niet, de keukens op Koh Tao zijn bijzonder goed. Westerlingen trouwen hier met een Thaise vrouw, en kunnen om dezen reden een zaak openen, velen doen dit in de vorm van een duikschool, of restaurant. Op de laatste kerstdag hebben we veel rust gepakt op een heerlijk strandje.

Tussen de feestdagen door ben ik op een snorkeltoer geweest, en heb ik twee ochtenden duiktrips gemaakt. Zoals ook voorheen het geval was komen de woorden mij tekort om te beschrijven hoe geweldig machtig mooi het daar beneden wel niet is. Dit keer heb ik voor het eerst haaien mogen ervaren, tijdens een snorkertoer heb ik twee haaien gezien van ongeveer een goede meter lang. Niets dat deze beesten eng zijn of mensen aanvallen, ze zijn bang voor ons. Tijdens een van de diepere duiken hebben we ook de whale-shark zoektocht geopend, geweldig!

Op oudjaarsavond hebben we genoten van een heerlijke maaltijd, en voor het eerst in mijn leven, heb ik geen vuurwerk afgestoken. Tegen de avond heb ik een lampion de lucht in laten gaan, en hebben we genoten van al het vuurwerk.

Eenmaal terug in Bangkok zie je dan op de kalender dat je nog ongeveer een dag of 7 in Thailand hebt. Eigenlijk zijn dit er teveel om geheel in Bangkok te blijven. Na een kort nachtje in het oude vertrouwde Bangkok besloten we daarom om geheel in stijl, om 4 uur des morgens het weer op het reizen te zetten. Dit maal richting Cambodja, per 10 uur durende bus.

In Cambodja ga je lopend de grens over, iets dat eigenlijk een bizar geval is gezien het feit dat beide landen tot de ASEAN behoren, een instantie die ervoor strijdt om samen te werken. Eenmaal in de “internationale wateren” krijg je als toerist dan een bordje voorgeschoteld met zo’n 15 casino’s erop. Gokken in Thailand is verboden, daarom zitten alle gok Thai in het stukje tussen Thailand en Cambodja, gezellig samen geld versplinteren en voetbal competities te beïnvloeden. Eenmaal over de grens, een visa stempel rijker, gingen we op weg naar Angkor Wat.

Cambodja lijkt zo op het eerste oog een beetje op een mix van Thailand en Myanmar, maar eenmaal in Siem Reap (plaats vlakbij Angkor Wat) zie je dan dat de urbanisatie eigenlijk helemaal niet zoveel van Thailand scheelt. Omdat Angkor Wat tot een van de zeven wereldwonderen behoord, tref je er toeristen in alle soorten en maten aan, en ook om deze reden sta je versteld van het aantal degelijke hotels. Tevens spreken de meeste mensen in Siem Reap een aardig woordje Engels, en bleek tijdens de avonduurtjes dat zowel de eetgelegenheden als de pubs het aardig in de smoezen hebben om hoe toeristen op hen gemak te stellen.

De volgende ochtend gaat dan die vervelende wekker omstreeks 4.30 uur, per Tuk Tuk ga je naar Angkor Wat, om hier een aantal tempels te bezoeken. Waarom zo vroeg zal jij je afvragen? Nou, wij dachten het unieke plan te hebben om de zonsopgang te zien. Helaas voor ons hadden nog zo’n 5000 andere mensen dit plan. Sta je dan doodleuk omstreeks 5 uur in de morgen de wachten totdat de zon voor het eerste moment de hoogste torens van Angkor Wat belicht, met zo’n 5000 andere mensen. Het ergste van dit alles van dit alles is de limiet qua ruimte. Op een gegeven moment stonden wij vooraan, prachtig uitzicht op de tempel en alles wat tot Angkor Wat behoord, komt er een bus vol met powerchinezen aan. “Ecuusss mee , Ecuuuss mee” klinkt er dan in je oortjes op deze vroege ochtend. Den tweede stap is dan een zacht duwtje in mijn rug, en de derde stap is dan dat een van deze kleine rakkers met camera en al voor mij staat. Ja zo gaat het dus in Chinaland, "wij nemen alles over". Gelukkig kon ik het wel hebben, ik ben immers een stukje langer dan die Chinezen (“Hoe lang is een Chinees? Juist ja….Lang?), maar als een van die bamihappen dan een oud vrouwtje het water in drukt knapt er ergens in alle omringende westerlingen een draadje. Dan krijg je een soort van terrein afbakening, en begint iedereen met geweld zijn of haar eigen stukje land te bemachtigen. Vol glorie heb ik dit hele spektakel mogen aanzien, het was het vroege opstaan meer dan waard.

De rest van de dag heb ik samen met mijn mede reiziger doorgebracht op de Tuk Tuk en het terrein van Angkor Wat. Om eerlijk te zijn was dit een wonderbaarlijke ervaring, het is werkelijk geweldig dat ik dit alles heb mogen zien.

Over een tijdje zal ik mijn hoofdstuk Thailand afsluiten met een laatste blog update! Voor nu, de groetjes uit BKK